Memento

over leven, sterven en de dood

Memento omvat drie installaties/performances, die allemaal te maken hebben met dood en leven. Te zien in Amsterdam (Frascati) en in Den Bosch (Festival Cement).
Memento gaat over het kijken, het toeschouwer en getuige zijn: hoe lang blijf je iets waarnemen? Wanneer besluit je je hoofd weg te draaien en de ruimte te verlaten? Ben je medeverantwoordelijk voor de dingen die je ziet?

Het eerste onderdeel van Memento is Bark. In een metalen kooi neemt Hendrik Willekens gedurende een aantal uren de rol aan van een hond in gevangenschap. Het publiek kan zo vaak komen en zo lang blijven als het wil om dit gedrag waar te nemen.
Na leven komt sterven en dat wordt verbeeld door Truus Bronkhorst in het korte stuk Jeanne. Geïnspireerd door de figuur van Jeanne d’Arc en de doodstraf die deze heilige krijgster in 1431 heeft moeten ondergaan wordt een stervensdans uitgevoerd.
Met teksten van Hildegard van Bingen.
Het sluitstuk van Memento is Nature Morte. Roy Peters kan in de beslotenheid van een rouwkamer worden bezocht als opgebaarde dode.

De onderdelen van Memento horen bij elkaar, maar kunnen ook afzonderlijk bezocht worden.

Voor Memento ontving De Gemeenschap financiële steun van het Amsterdams Fonds voor de Kunst.