ROMP

Vitaal theater over de dood

Oud zijn. In een bed liggen. Niet lang meer te leven hebben, maar nog zoveel willen als een kind. Boos zijn op de wereld die verandert. Vervuld zijn van herinneringen en toch blijven geloven in het belang van verbeelding en verwachtingen.

Dit alles overkomt de vrouw uit ROMP, het nieuwe stuk van De Gemeenschap.Karina Holla belichaamt deze vrouw. Ze is tot bijna niets meer in staat, maar praten over de beelden en spookbeelden van haar leven, dat kan ze nog wel. En dat doet ze, hartstochtelijk.

Aan haar bed zit, zwijgend, een man (Gerardjan Rijnders). Hij luistert. Of niet? Misschien kent hij al haar verhalen al, misschien wil hij ze niet horen. Hij blijft een nabije vreemde. Pas als de vrouw eindelijk niet meer praat en met de onbeweeglijkheid van een dode in haar bed ligt neemt hij het woord.

In een maatschappij waar steeds meer en steeds langer levende ouderen zijn richt ROMP zich op een actuele problematiek: die van de mensen die niet meer meedoen. Een leven lang zijn ze zelfstandig, eigenzinnig en onafhankelijk geweest, maar nu is hun wereld klein. Aan wat ze hebben meegemaakt, aan hoe ze over alles denken heeft niemand meer een boodschap. Hoe sterk ze zich ook verzetten – hun weg gaat maar één kant op.

ROMP gaat over herinnering, over het denken dat doorgaat terwijl het lichaam niet meer kan. Over teleurstelling, maar ook over warmte en kleuren die kunnen worden teruggeroepen. ROMP toont het leven door de ogen van een oude vrouw die gaat sterven, bitter maar op een grimmige manier ook vrolijk.

Karina Holla wint Theo d’Or voor haar rol in ROMP

ROMP is financieel ondersteund door het Fonds Podiumkunsten, het Amsterdams Fonds voor de Kunst, het BNG Cultuurfonds en het Lira Fonds.

      

      

   
fotografie: Sanne Peper