De vrouw verblijft er; de man die haar verzorgt werkt er; haar zoon komt er op bezoek.
Het contact hapert, in de conversatieruimte van dit psychiatrische centrum. Er is vriendelijkheid en verzorging, er zijn pogingen tot vertrouwelijkheid – en er is, altijd en onvermijdelijk, het menselijk tekort: hoe kunnen wij elkaar bereiken en begrijpen?
Op zoek naar bevrijding in Bergen (NH)
Dendra, Chrissi, Sloes en Siebe Jan: ze willen allemaal werken aan zichzelf. En in het door Hedwig Goorhuis geleide beterlevencentrum Anthropos kan dat. Het draait daar om het vrouwelijk bewustzijn, ook als je een man bent. (meer…)
In de stilte van een Spaanse natuurcamping scharrelt een man in trekkerskleding rond. Hij bereidt voor zichzelf een eenvoudig middagmaal en ondertussen praat hij, zacht en onophoudelijk. Tegen een jongen die er niet is maar wiens aanwezigheid voor hem volkomen reëel is.
Vanuit een met tropische zwier ingerichte flat in het kille Nederland dromen Floyd, Kevin en Dwayne over een land waar alles anders is dan hier: warmer, ontspannener, muzikaler. Suriname, daar willen ze heen.
Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar…
Maar het gezin dat we in ‘Nederlandse Comedie’ leren kennen is allesbehalve gelukkig. (meer…)
Ooit was ze een one-hit-only zangeres – nu heeft ze een hese en doorrookte stem. Ooit straalde de ster die ze wilde zijn in lichtgewicht dramaseries van de commerciële omroep – nu zit ze meestal thuis, met haar twee honden. Christine van Stralen: wie kent haar nog?
Drie mannen willen alles weten van deze grote, blonde vrouw. (meer…)
Struikelend op zoek naar Zweeds drama
De vooruitstrevende toneelgroep &Co werkt met overgave aan de eerste Nederlandstalige opvoering van ‘Dal in de mist’, een kort geleden boven water gekomen stuk van de Zweedse schrijver August Strindberg. Tijdens het repeteren aan dit donkere drama over man-vrouwverhoudingen, gemankeerde liefde en manipulatie lopen ook binnen het gezelschap de persoonlijke en professionele spanningen hoog op. (meer…)
Vitaal theater over de dood
Oud zijn. In een bed liggen. Niet lang meer te leven hebben, maar nog zoveel willen als een kind. Boos zijn op de wereld die verandert. Vervuld zijn van herinneringen en toch blijven geloven in het belang van verbeelding en verwachtingen.
Dit alles overkomt de vrouw uit ROMP, het nieuwe stuk van De Gemeenschap. (meer…)
In de jaren ‘40 en ’50 van de vorige eeuw was De Shakespeare Club een half-clandestiene organisatie waar homoseksuelen gelijkgezinden konden ontmoeten. In weldadige afzondering konden ‘anders gerichte’ mannen en vrouwen een paar uur lang zijn wie ze wilden zijn. Buiten de deur van het clublokaal wachtte weer de wereld met zijn harde wetten. (meer…)
Spelen is leven en het leven is een spel. Een spel van zwart en wit, van ja en nee, van doen of laten. Van leven en dood.
Twee kinderen spelen met elkaar, met de wereld en met het gevaar. In het spel kunnen ze samen zijn, maar alleen staan ze toch het sterkst.
STRIPVERHAAL is een gestripte voorstelling: ontdaan van alle franje leren we twee mensen kennen die een band aangaan maar nooit hun wantrouwen verliezen. (meer…)
Vijf homo’s denken dat ze leuk moeten zijn. Dapper en vol bravoure beginnen ze aan hun avondje bashing en grappenmakerij.
In Stand up, lie down gaat het over stand-up comedy.
En dus over de werking van taal.
Zeg je alles waar je zin in hebt? Altijd?
Moet iemand over wie iets lelijks en vooroordeelbevestigends wordt geroepen vooral niet zeuren of overgevoelig zijn? (meer…)
‘Colombina’ is een theaterproductie waarin toneel, mime, dans en beeldende kwaliteiten samenkomen. ‘Colombina’ is een wreed sprookje, een koninginnendrama.
Twee vrouwen zetten elkaar klem in een relatie van wederzijdse afhankelijkheid, waarin macht, seksualiteit en (zelf)controle geritualiseerd worden. (meer…)
Tien jaar nadat Roy Peters ‘Gemeenschap’ maakte heeft hij in het voorjaar van 2013 met vier jonge mimespelers aan een nieuwe versie van dit stuk gewerkt. ‘Gemeenschap’ bleek goed bestand te zijn tegen de tand des tijds en opnieuw werd het een succesvolle productie. (meer…)
over leven, sterven en de dood
Memento omvat drie installaties/performances, die allemaal te maken hebben met dood en leven. Te zien in Amsterdam (Frascati) en in Den Bosch (Festival Cement).
Memento gaat over het kijken, het toeschouwer en getuige zijn: hoe lang blijf je iets waarnemen? (meer…)
over amusement, ambitie en de Eurovisiedroom
In Jij & Ik treedt de ervaren Bill van Dijk op als coach, mentor en begeleider van de jonge zanger Hans Zilver, die moet worden klaargestoomd als de nieuwe Nederlandse hoop voor het met commercie, nationalisme en glitter overladen muziekevenement ‘Het Songfestival’. (meer…)
Een aantal mimespelers van Duitse afkomst vormt een eigentijds en hiërarchieloos opgezet bewegingstheatergezelschap. Ze leggen de laatste hand aan een nieuw, volkomen abstract en aan geen enkele maatschappelijke realiteit gebonden bewegingsstuk: ‘Depressie’. Het wordt een compositie over zweven, vrijheid en leven zonder druk. (meer…)
Dandelia is een zangeres annex bewegingscoach die het niet echt heeft meegezeten. Met haar loopbaan als podiumkunstenares en ook in de liefde is het niet allemaal gelukt. Ze is eigenlijk totaal aan lager wal geraakt en op een voorjaarsochtend is ze ’s ochtends vroeg, gewikkeld in een oude feestjurk, slapend aangetroffen in het portiek van Bellevue. (meer…)
een voorstelling waarin ernst verboden is
Over amusement dat in zijn tegendeel verkeert gaat ‘Blijspel’. Vier mimespelers hebben zich voorgenomen om een aantrekkelijke show te maken, om hun publiek te behagen, om nooit dieper te gaan dan de oppervlakte en om geen steek te laten vallen. (meer…)
een voorstelling die niet stopt
Het begin is een einde: drie mannen zoeken de afronding van het spel dat ze aan het spelen zijn. Maar hoe doe je dat? Welk gebaar is het laatste? Weet je zeker dat je weg wilt gaan en dat je niet meer nieuwsgierig bent naar wat er nog zou kunnen komen? Er wordt gespeeld met (meer…)
GEMEENSCHAP is een theatervoorstelling waarin vier spelers laten zien hoe een groep de ultieme overwinning wil behalen op het individuele bestaan. Het toneelbeeld wordt gedomineerd door een als ‘dia-show’ gepresenteerde beelden- en kleurenreeks en gedurende de voorstelling klinkt heftige muziek: de Elfde Symfonie van Dmitri Sjostakovitsj. (meer…)